Eğer uzay sartlari yasamamiza elverseydi; tepe buyuklugunde bir gok tasi uzerinde yurudugumuz zaman, hicbir zaman kendimizi basasagi durmus hissetmeyecegiz. Gok tasinin kutle cekimi bizi kendine dogru cekeceginden, uzaya da savrulmayacagiz.
10.6 km uzaklıktan, The OSIRIS narrow ve wide angle kameralarıyla çekilen fotoğrafda 67P'yi gormektesiniz. Bu gok tasinin neresinde yururseniz yuruyun, yildizlar hep yukarinizda olacaktir. İste dunyamiz da boyledir. Kuzey yarim kurede olanlar ile guney yarim kurede olanlar arasindaki tek fark, cografi konumdur. İki taraf da gogu basinin ustunde gorur. Yani ayagimiz goktasinin bir tumsegine carpsa, uzaya bosluguna degil, yine gok tasinin uzerine dusecegiz. Uzayda asagi yukari kavrami yoktur. Bu kavram, bulundugumuz sabit mevkiye gore refere edilir.
Ha, şunu da soyleyeyim; eger vucut agirligimiz bu gok tasinin onda biri ila onda dordu kadar olsa idi ayagimiz tumsege takildiginda sonsuz bir dususe gececektik. Yani bu gok tasinin etrafinda donen bir uydu olacaktik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder